Πέμπτη 30 Ιουλίου 2009

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η πρώτη ανοιχτή εκδήλωση της κίνησης "Ενωμένοι ενάντια στο ρατσισμό και τη φασιστικη απειλή" στις 13 Ιούλη στη Νομική

Εκατοντάδες αγωνιστές και αγωνίστριες ανταποκρίθηκαν στην πρώτη ανοιχτή συγκέντρωση της Κίνησης «Ενωμένοι ενάντια στο ρατσισμό και τη φασιστική απειλή» που έγινε την Δευτέρα 13 Ιούλη στη Νομική.
Συντονιστές της συζήτησης ήταν ο Χρίστος Σαββάκης πρώην πρόεδρος της ΟΣΠΑ, ο Γιάννης Σηφακάκης συντονιστής της Συμμαχίας Σταματήστε τον Πόλεμο και η Τάνια Δημητριάδη από το Κέντρο Μελέτης και Αντιπληροφόρησης για τη Μ. Ανατολή.
Η εκδήλωση άνοιξε με την ανάγνωση της επιστολής που έστειλε ο Μίκης Θεοδωράκης και μετά από τα ζωηρά χειροκροτήματα από τους παρευρισκόμενους, ξεκίνησαν οι ομιλίες των εισηγητών.
«Υπάρχει μεγάλη άγνοια στο θέμα των μεταναστών πάνω στην οποία παίζουν τα κανάλια, ο Καρατζαφέρης, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και όλοι αυτοί που θέλουν να μας πείσουν ότι οι μετανάστες είναι μεγάλο πρόβλημα στην κοινωνία» είπε ο Μάκης Καβουριάρης, πανεπιστημιακός. «Προχτές στην Πάτρα πιάσανε μόνο 15 παράνομους μετανάστες. ΄Ηταν μια προσπάθεια τρομοκράτησης των μεταναστών για να σταματήσει η Ελλάδα να είναι πόρτα εισόδου. Ο πολιτισμός τους και η εργατική τους δύναμη είναι πλούτος για τη χώρα μας. Χρειάζεται με όρους αριστεράς να βάλουμε στο τραπέζι τα προβλήματα της ζωής αυτών των ανθρώπων και να ανοίξουμε ένα πλατύ μέτωπο στους δρόμους. Υπάρχουν προβλήματα που για να λυθούν χρειάζονται κοινές επιτροπές ελλήνων και μεταναστών, ούτως ώστε μέχρι να φτάσουμε να συμμετέχουν στις εκλογές να μπορούν να συζητάνε στα Δημοτικά Συμβούλια και να βάζουν τα προβλήματά τους για να έχουν ένα λόγο. Θα πρέπει επίσης να στηριχτούμε στις κοινότητες των μεταναστών. Χρειάζεται επίσης να κινητοποιήσουμε τις ΜΚΟ. Επίσης τα συνδικάτα θα πρέπει να εγγράψουν τους μετανάστες όπως και τους ανέργους χωρίς να φοβηθούνε. Με αυτούς τους τρόπους μπορούμε να σταματήσουμε το ρατσισμό».
«Σήμερα είναι μέρα χαράς για μένα γιατί καταλαβαίνω ότι πολλοί άνθρωποι είναι στο πλευρό μας», είπε ο Τζαβέντ Ασλάμ πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας. «Από 16/6 πήραμε την πρωτοβουλία να οργανώσουμε την κοινή δράση ελλήνων και μεταναστών. Εμείς δεν είμαστε τουρίστες. Αφήσαμε τη χώρα μας μόνο και μόνο γιατί θέλαμε να παραμείνουμε ζωντανοί. Είναι πολύ δύσκολο για κάποιον να αφήνει την οικογένειά του και για χρόνια να μην μπορεί να τους δει, όπως και εγώ. Εμείς πήραμε την απόφαση να δώσουμε αυτή τη μάχη, να διεκδικήσουμε ελευθερία και δικαιοσύνη, και γι αυτό το λόγο συμμετείχαμε στις 9 Ιούλη, όπου δείξουμε, την ενότητα όλων όσων βρίσκονται στο πλευρό των μεταναστών. Πρέπει να συνεχίσουμε. Σήμερα πήγα στο αστυνομικό τμήμα Γλυφάδας όπου 19 πακιστανοί κάνουν απεργία πείνας για να μην απελαθούν και ο αξιωματικός έλεγε πού το ξέρω αν κάνουν απεργία πείνας. Θα είμαστε μαζί στον αγώνα μέχρι να έχουμε όλα τα δικαιώματά μας».
«Αυτή η κίνηση μαζικοποιείται και με το συλλαλητήριο και σήμερα εδώ και με τη στήριξη που προσφέρουν προσωπικότητες όπως ο Μίκης Θεοδωράκης», είπε ο Σπύρος Κότσιας, πρώην πρόεδρος της ΠΟΣ. «Αυτό πρέπει να συνεχιστεί σε όλη την Ελλάδα γιατί η βαρβαρότητα αρχίζει και ξεδιπλώνεται. Αυτό που έγινε στην Μανωλάδα, στον Αγ. Παντελεήμονα, χτες στην Πάτρα, μας φοβίζουν. Όταν ο λόγος του Καρατζαφέρη έχει γίνει κυρίαρχος στο πολιτικό πεδίο και οι κρατικοί μηχανισμοί κινούνται στην κατεύθυνση που υποδεικνύουν οι φασίστες της Χρυσής Αυγής και ο Καρατζαφέρης τότε πρέπει να αγωνιούμε και ιδιαίτερα αν τα συνδυάσουμε με όλα αυτά που θέλουν να περάσουν από τη βουλή για τις κουκούλες και τις κάμερες. Πάμε σε μία γενικευμένη βαρβαρότητα και η αρχή γίνεται από τον πιο ευάλωτο, τους μετανάστες και αύριο μπορεί να χτυπηθεί και η εργατική τάξη. Γι’ αυτό σε αυτή τη μάχη πρέπει να μπουν τα συνδικάτα, όχι μεμονωμένα, αλλά όπως στην περίπτωση της Κούνεβα που δημιουργήθηκε ένα πολύ σοβαρό κίνημα από πρωτοβάθμια συνδικάτα».
Ο Δημήτρης Παπαχρήστος, συγγραφέας, αφού αναφέρθηκε στην ιστορία του Έλληνα μετανάστη Λούη Τίκα, που βρέθηκε στις αρχές του περασμένου αιώνα, από το Ρέθυμνο στην Αμερική και πρωτοστάτησε στις μάχες του συνδικάτου ανθρακωρύχων, ενώνοντας εργάτες από 26 εθνότητες, τόνισε: «Δεν φτάνει να είμαστε ενάντια στον εθνικισμό, το ρατσισμό με ένα καταγγελτικό τρόπο, αλλά θα πρέπει να έχουμε προτάσεις, να συνδεθούμε με την κοινωνία, τα συνδικάτα, τους δήμους και τις κοινότητες. Αυτή η κίνηση πάει να σπάσει τα στεγανά, διότι καμία οργάνωση δεν θα πάρει μεγαλύτερη αξία με το να πλειοδοτεί στο θέμα των μεταναστών. Θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα μέτωπο απέναντι και στο ρατσισμό και στο φασισμό. Το μεταναστευτικό κύμα έχει ξαναγίνει και θα γίνεται όσο υπάρχει η ταξική σύγκρουση στον πλανήτη».
«Είμαστε πιο ανήσυχοι με όλα αυτά που γίνονται, αλλά σίγουρα ξεκινάμε από καλύτερη αφετηρία», είπε η Τιάνα Ανδρέου αντιπρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στην Επιροπή Κεφαλαιοαγοράς. «Μετά το συλλαλητήριο της 9ης Ιούλη ξεκινάμε μία κίνηση με αγωνιστές από όλο το φάσμα της αριστεράς, τη βάση του ΠΑΣΟΚ, από τα κινήματα πόλης. Τα πρώτα παραδείγματα είναι πολύ ενθαρρυντικά. Η ΟΛΜΕ και η ΔΟΕ καλέσανε στο αντιρατσιστικό συλλαλητήριο και μάλιστα στην ΟΛΜΕ η παράταξη της ΔΑΚΕ αποχώρησε από το πρόσφατο Συνέδριο της εξαιτίας αυτής της απόφασης. Όταν στον «Ελεύθερο Τύπο» οι εργαζόμενοι γύρισαν την πλάτη στον Καρατζαφέρη δείχνουν σε όλους εμάς τι μπορούμε να κάνουμε σε κάθε χώρο δουλειάς. Χρειάζεται να πάρει πανελλαδικό χαρακτήρα η Κίνησή μας και να οργανώσουμε εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα, να χτίσουμε ένα πανελλαδικό δίκτυο και να φτάσουμε να πολιορκήσουμε το Νοέμβρη το Παγκόσμιο Φόρουμ Μετανάστευσης που γίνεται στην Αθήνα υπό τη αιγίδα του ΟΗΕ, να οργανώσουμε εκείνες τις μέρες μία αντιρατσιστική Αντισύνοδο και ένα μεγάλο πανελλαδικό συλλαλητήριο».
«Μαζευτήκαμε σήμερα για να υψώσουμε τη φωνή μας ενάντια σε αυτούς που θέλουν να κλέψουν τις πολιτικές μας ελευθερίες», είπε ο Απόστολος Αλωνιάτης. «Το μήνυμα της Κίνησης πρέπει να φύγει από αυτή την αίθουσα και να φτάσει στον κάθε δημοκράτη, σε κάθε πόλη και χωριό, πέρα από πολιτικές διαφορές και κομματικές τοποθετήσεις. Προτείνω να δημιουργήσουμε αντίστοιχες κινήσεις σε κάθε πόλη με έμφαση στις περιοχές που ζουν και εργάζονται μετανάστες. Στόχος μας το Νοέμβρη να έχουμε ένα μεγάλο κίνημα ενάντια στο ρατσισμό το φασισμό και την ξενοφοβία που προσπαθούν να περάσουν η ΝΔ, το ΛΑΟΣ και τα ΜΜΕ».
Στη διάρκεια των τοποθετήσεων που ακολούθησαν αμέσως μετά, πρώτος πήρε το λόγο ο Δημήτρης Πηλιχός από τη ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ: «΄Εχουμε δηλώσει ως Ομοσπονδία αλλά και ως άτομο ότι θα είμαστε δίπλα σε αυτή την κίνηση. Στο τελευταίο χωριό της Ελλάδας υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι υπήρξαν μετανάστες. Αυτοί αν μάθουν για την κίνησή μας είναι οι πρώτοι οι οποίοι θα βγουν στο δρόμο. Μπορούμε να μεγαλώσουμε αυτό το ρεύμα γιατί είναι ένα ρεύμα αναγκαιότητας. Τα προβλήματα που έχουν τα παιδιά μας με τα παιδιά των ανθρώπων από την Αλβανία και το Πακιστάν είναι κοινά. Τη λέξη «Ενωμένοι» πρέπει να τη γράψουμε με όλα τα χρώματα και εννοώ όλα τα κόμματα. Γιατί τις ηγεσίες μπορεί να τις αδειάζει η βάση». Αμέσως μετά το λόγο πήραν ο Πέτρος Κωνσταντίνου, από την Επιτροπή κατά του Συμφώνου Μετανάστευσης και ασύλου της ΕΕ , ο Βασίλης Συλαϊδής από το ΔΣ Συλλόγου Εργαζομένων ΙΝΤΡΑΚΟΜ, ο Ρούπ Λαλ από την Ινδική Κοινότητα, ο Σπύρος Ψύχας από την ΑΡΣΙΣ, ο Θανάσης Διαβολάκης από το ΔΣ της ΟΙΕΛΕ, ο Μανώλης Νικηφοράκης, ο Παναγιώτης Σωτήρης από την ΑΡΑΝ, ο Παντελής Αυθίνος από την ΟΚΔΕ – Σπάρτακος.
«Η νομοθετική πρωτοβουλία που πήρε η ΝΔ με τη στήριξη του ΛΑΟΣ είναι καθαρός ρατσισμός», είπε ο Θανάσης Καμπαγιάννης, δικηγόρος. «Χρειάζεται να φτιάξουμε μία καινούργια κίνηση για να βάλουμε στο αντιρατσιστικό μέτωπο όλες τις ευαισθησίες. Των συνδικάτων που θέλουν νομιμοποίηση για να μην βουλιάξουν τα ταμεία. Τον κόσμο που κατέβηκε κατά εκατοντάδες χιλιάδες στα αντιπολεμικά συλλαλητήρια, τον κόσμο που θέλει να παλέψει για τα δημοκρατικά δικαιώματα. Η Πάτρα είναι η πόλη που ξεκίνησε το σοσιαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα, όταν ήρθαν οι Ιταλοί εργάτες και ξεκίνησαν τις πρώτες απεργίες. Πρέπει να ξαναλέμε Πάτρα και να θυμόμαστε τις σκηνές της αλληλεγγύης και αυτός είναι ο στόχος της κίνησής μας».
Η Αμαλία Βασιλακάκη από την Κίνηση Πολιτών Μεσοποταμία, που διδάσκει ελληνικά σε μετανάστες, μετέφερε τα προβλήματα των μαθητών της: «Στην πλειοψηφία τους δεν έχουν χαρτιά παρόλο που είναι χρόνια στην Ελλάδα. Το πρόβλημα ξεκινάει από το ζήτημα της νομιμοποίησης και την απόκτηση της ιθαγένειας για τα παιδιά της δεύτερης γενιάς. Πρέπει να μπορούν να δουλεύουν σε ίδιες συνθήκες με τους Ελληνες. Η αντιρατσιστική δράση και η δράση κόντρα στο φασισμό περνάει από τη δουλειά στις γειτονιές, πόρτα –πόρτα και στους χώρους που εργαζόμαστε».
Ο Δημήτρης Αγωγιάτης ανένταχτος από τα ΕΑΑΚ τόνισε: «Διαφωνώ με κάποιες απόψεις ανθρώπων της Αριστεράς που λένε ότι κάποια στιγμή το θέμα θα ξεφουσκώσει. Μέχρι τότε μπορεί να έχει γίνει ανεπανόρθωτη ζημιά από κάποια φασιστοειδή. Για παράδειγμα χτες που κάναμε αφισοκόλληση στα Πετράλωνα δεχτήκαμε επίθεση από 4 μέλη της Χρυσής Αυγής που είναι και μέλη της Ασφάλειας της περιοχής. Μόνο με μαζικούς αγώνες μπορούμε να τους σταματήσουμε και όχι πρωτοβουλίες του στιλ σήμερα οι δημοκράτες, αύριο οι μαρξιστές, μεθαύριο οι τροτσκιστές. Είναι επιβλητική ανάγκη να φτιάξουμε αντιρατσιστικές-αντιφασιστικές επιτροπές σε κάθε γειτονιά».
Η συγκέντρωση έληξε με την με τις ανακοινώσεις από την μεριά του προεδρείου σχετικά με τα επόμενα βήματα της κίνησης «Ενωμένοι ενάντια στον ρατσισμό και τη φασιστική απειλή» καθώς και την συγκρότηση μιας καταρχήν ανοικτής Συντονιστικής Επιτροπής.


Δήλωση Μίκη Θεοδωράκη


Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Εάν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, το πρόβλημα των μεταναστών είναι πολύπλοκο και εξαιρετικά κρίσιμο, γιατί έχει σχέση με πολύ λεπτά εθνικά ζητήματα, σε όλους μας γνωστά.
Όμως πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή που για τον α΄ ή τον β΄ λόγο υπάρχουν μετανάστες στη χώρα μας και ζουν ανάμεσά μας, το στοιχείο που πρέπει να πρυτανεύσει είναι η ανθρωπιά, δηλαδή η ανθρώπινη συμπεριφορά, που μόνο αυτή κρίνει εάν ένας άνθρωπος, μια κοινωνία και ένας λαός μπορεί να θεωρείται πολιτισμένος ή βάρβαρος.
Ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με συνανθρώπους μας αδύνατους, ανήμπορους, ξεριζωμένους από τον τόπο τους και γι’ αυτό ευάλωτους και ανυπεράσπιστους, εκτεθειμένους στον φόβο, στην πείνα, στο κρύο, στην αρρώστια και στην απόλυτη εξαθλίωση, θύματα της ανθρώπινης μισαλλοδοξίας.
Πώς και γιατί έφτασαν ως εδώ και ποιες πρέπει να είναι οι τελικές λύσεις, είναι θέματα που πρέπει να αναλυθούν και να συζητηθούν μπροστά στον λαό, πριν ληφθούν οριστικές αποφάσεις, που λόγω της ηθικής τους διάστασης πρέπει να έχουν το κύρος της εθνικής συναίνεσης, γιατί έχουν να κάνουν με την ουσία και την εικόνα της Ελλάδας, για την οποία όλοι ανεξαιρέτως οι Έλληνες είμαστε συνυπεύθυνοι.
Προς το παρόν το γεγονός είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι, καλώς ή κακώς, ζουν ανάμεσά μας, ζητούν την βοήθειά μας, με σκοπό να εξασφαλίσουν ένα ελάχιστο όριο ανθρώπινης διαβίωσης. Αντί γι’ αυτό η Πολιτεία και μια μικρή μερίδα του ελληνικού λαού τους αντιμετωπίζει σαν τραυματισμένα και γι’ αυτό άχρηστα ζώα, αφήνοντάς τους να ζήσουν μέσα στην απόλυτη αθλιότητα και αδιαφορώντας αν ανάμεσά τους υπάρχουν γυναίκες και μικρά παιδιά εκτεθειμένα στην πείνα και στην αρρώστια, που προσπαθούν να ζήσουν με τα αποφάγια μιας κοινωνίας αδιάφορης και ενός κράτους ανάλγητου με την σφραγίδα της βαρβαρότητας.
Πολλοί από μας δεν δεχόμαστε αυτή την ιδιότητα, του βάρβαρου, που μας τραυματίζει, μας ντροπιάζει, μας εκθέτει ως Έθνος μπροστά στην ανθρωπότητα και κηλιδώνει την ιστορία μας μέσα στην οποία η φιλοξενία αποτελούσε χαρακτηριστικό μας γνώρισμα, για το οποίο όλοι μας είμαστε υπερήφανοι.
Γι’ αυτό όπως στο παρελθόν ματώσαμε, για να νικήσουμε τον φασισμό, έτσι και τώρα δεν θα πρέπει να αφήσουμε τα υποκατάστατά του, τον ρατσισμό και την ξενοφοβία να σηκώσουν κεφάλι. Πρέπει με όλες μας τις δυνάμεις να ξεσκεπάσουμε και να καταγγείλουμε όλους αυτούς που με στόχο τους ανυπεράσπιστους μετανάστες επιχειρούν να νεκραναστήσουν τις φασιστικές νοοτροπίες και πρακτικές που μολύνουν την κοινή γνώμη και που επί πλέον βρίσκουν δυστυχώς, απήχηση στα ΜΜΕ, στην Κυβέρνηση και στην αξιωματική αντιπολίτευση, γεγονός που εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για την ίδια την Δημοκρατία μας, που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αναδύθηκε μέσα από την πάλη του λαού μας ενάντια στον φασισμό της στρατιωτικής χούντας.
Αθήνα, 13.7.2009
Μίκης Θεοδωράκης